خطرهای سزارین
نوزاد معمولا بین هفته های 37 تا 42 بارداری به دنیا می آید. در اکثر موارد، زایمان در هفته 40 بارداری اتفاق می افتد. این 40 هفته از آخرین تاریخ عادت ماهیانه محاسبه می شود.
پزشک برای زنانی که می خواهند سزارین شوند، هفته 40 بارداری را برای انجام عمل سزارین تعیین می کند. به این زنان توصیه می شود که کمتر از هفته 39 بارداری، سزارین نشوند، زیرا ممکن است جنین به خوبی رشد نکرده باشد و پس از انجام عمل سزارین، به مراقبت های ویژه در بخش NICU بیمارستان نیاز پیدا کند.
نکته مهمی که والدین باید به آن توجه کنند این است که جنین طی 40 هفته بارداری، به بلوغ کامل میرسد و میتواند بدون دستگاه و مراقبت خاصی، در خارج از رحم مادر زندگی کند. بنابراین بی دلیل قبل از هفته 40 بارداری، اقدام به انجام عمل سزارین نکنید و بگذارید جنین تا 40 هفتگی در رحم مادر به رشد خود ادامه دهد تا بتواند بدون مشکل خاصی، زندگی خود را شروع کند.
خطرهای سزارین :افزایش میزان مرگومیر مادر
در موارد زایمان سزارین در مقایسه با زایمان طبیعی، مرگ و میر مادر افزایش چشمگیری پیدا میکند؛ در زایمان سزارین اورژانس در مقایسه با زایمان طبیعی با افزایشی حدود 9 برابر در خطر مرگ همراه است و در موارد زایمان سزارین انتخابی نیز خطر مرگ را حدود سه برابر افزایش میدهد؛ علل اصلی مرگ و میر در این زمینه عفونت نفاسی، خونریزی و ایجاد لخته خون در عروق (ترومبوآمبولیسم) هستند؛ مرگ و میر مرتبط با زایمان سزارین در زنان چاق به طور چشمگیری افزایش پیدا میکند.
خطرهای سزارین :عوارض زخم
بهدنبال سزارین مشکل بزرگی که ممکن است علیرغم رعایت تکنیک صحیح جراحی هم اتفاق افتد، عفونت محل زخم با خونریزی و بازشدگی محل زخم همراه است و جزء شایعترین علل مرگ و میر مادران بعد از انجام سزارین محسوب میشود و این امرموجب بستری شدن بیشتر فرد در بیمارستان و مراجعات مکرر وی نزد پزشک جهت تخلیه ترشحات ترمیم دوباره محل زخم و صرف هزینه اقتصادی چشمگیری خواهد بود؛ عفونت محل زخم علاوه برتاثیر بر روی زندگی فرد و صرف هزینه مالی از پیامدهای بالقوه ای نظیر درد، جداشدگی (بازشدن) محل برش شده و وارد شدن عفونت به خون وحتی مرگ طی چند ساعت تا چندین روز بعد از عمل برخوردار است.
خطرهای سزارین :دوره نقاهت طولانی تر
مادرانی که به روش سزارین زایمان می کنند درانجام وظایف روزمره ومراقبت از نوزاد به کمک خانواده و دوستان متکی می شوند این زنان نسبت به کسانی که زایمان طبیعی داشته اند مدت طولانی تری احساس ناراحتی و محدودیت درحرکت داشته و برای کنترل درد نیاز به داروهای مسکن پیدامی کنند.
مشکلات تنفسی و تغذیه ای
بر اساس مطالعات مشخص شده که اگر سزارین قبل از هفته 39 و بعد از هفته 40 بارداری انجام شود، احتمال به دنیا آمدن نوزاد با مشکلات تنفسی افزایش می یابد.
از طرف دیگر پس از گذشت هفته 40 بارداری، کیفیت جفت افت پیدا می کند و مشکلات تغذیه ای را برای جنینی که بوسیله آن تغذیه می شود، به وجود می آورد. این مطالعه در 19 مرکز دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفت و نتایج مذکور به دست آمد.
در کل نوزادانی که با عمل سزارین به دنیا میآیند، در مقایسه با نوزادانی که با زایمان طبیعی متولد میشوند، بیشتر دچار مشکلات تنفسی خواهند شد.
خطرهای سزارین :کمخونی نوزاد و آسیبهایی نظیر جراحت، کبودی یا صدمههای دیگر
طبق مطالعات انجام شده نوزادان سزارینی بیشتر از نوزادان حاصل از زایمان طبیعی در معرض کم خونی بدو تولد و کم خونی فقر آهن در آینده هستند؛ این درحالی است که یکی از مهمترین مشکلات شایع در دنیا و بخصوص ایران کم خونی می باشد که موجب اختلال در رشد و تکامل و هماهنگی تغذیه ای و اختلال در سیستم ایمنی می شود.
در هنگام زایمان به روش سزارین ممکن است به دلیل اقدامات عامل زایمان جهت بیرون کشیدن نوزاد این مشکلات برای نوزاد ایجاد شود.
درماندگی جنین
نوزادانی که پس از هفته 40 بارداری و توسط عمل سزارین به دنیا می آیند، در مایع آمنیوتیک (مایعی که درون رحم مادر، جنین را احاطه کرده است) اطرافشان، مکونیوم وجود دارد.
مکونیوم اولین مدفوع نوزاد پس از تولد می باشد که اگر زایمان طول بکشد، مکونیوم قبل از تولد خارج می شود. بنابراین وجود مکونیوم در مایع آمنیوتیک، نشانه ای از درماندگی جنین می باشد.
منابع :
- https://www.beytoote.com/
- https://www.tasnimnews.com/
- https://www.dw.com/
