برای شناخت تفاوت چسبندگی لگن با چسبندگی رحم ابتدا باید توضیح مختصری درباره هر کدام از این بیماری بدهیم.قسمت داخلی رحم مانند یک بادکنک است که دیوارهای جلو و عقب در برابر یکدیگر صاف هستند. رحم با پوششی به نام آندومتر محصور شده است. در دوران قاعدگی، لایۀ سطحی (بالای) آندومتر ریخته می‌شود.هنگامی که یک زن باردار می‌شود، جنین در آندومتر قرار می‌گیرد. آسیب یا عفونت آندومتر ممکن است به آستر صدمه وارد کرده و باعث ایجاد چسبندگی (بافت اسکار) بین دیواره‌های داخلی رحم و چسبندگی غیرطبیعی دیوارها شود. «سندرم آشرمن» اصطلاحی است که برای توصیف چسبندگی رحم به کار می‌رود. در شدیدترین موارد ممکن است، انسداد جزئی یا کامل داخل حفرۀ رحم رخ دهد.
این را هم بخوانید: درمان چسندگی لگن
روش‌های تشخیص چسبدنگی رحم :
- هیستروسالپنگوگرام HSG
- سونوگرافی شور
- هیستروسکوپی
- لاپاروسکوپی
درمان چسبندگی رحم
به‌طور کلی از «هیستروسکوپ» برای از بین بردن چسبندگی داخل رحمی استفاده می‌شود، اگرچه هنوز داده‌های زیادی وجود ندارد که اثبات کند، درمان از طریق هیستروسکوپ باعث کاهش احتمال سقط جنین می‌شود.
«لاپاروسکوپی» نیز ممکن است برای دیدن سطح رحم انجام می‌شود. سونوگرافی با وضوح بالا به‌ویژه در ترکیب با هیستروسکوپی می‌تواند مفید باشد. در موارد شدید، ممکن است از روش‌های متعددی برای درمان موفقیت‌آمیز چسبندگی رحم استفاده شود. علاوه‌بر این، پزشک ممکن است برای جلوگیری از چسبندگی مجدد، داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی تجویز کند و گاهی اوقات جراح نیز به بیمار توصیه می‌کند که یک سوند پلاستیکی ساختاری را درون رحم برای چند روز یا حتی چند هفته نگه دارد، تا زمانی که بهبود کامل حاصل شود.
اگر پس از هیستروسکوپی چسبندگی رحم، حاملگی اتفاق بیفتد، احتمال بروز عوارضی از قبیل زایمان زودرس، خونریزی سه ماهۀ سوم و اتصال غیرطبیعی جفت به لایۀ رحم را افزایش می‌دهد.
تفاوت چسبندگی رحم با چسبندگی لگن چیست؟
عوامل زیادی می‌توانند باعث چسبندگیی های لگنی شوند. یکی از عواملی که باعث چسبندگی و انسداد لوله‌های رحمی می‌شود، عفونت است. عفونت به واسطه میکروب‌های مختلف می‌تواند باعث التهاب لوله‌ها شود و افرادی که مبتلا به عفونت‌های مکرر و شدید لوله‌های رحمی می‌شوند و به موقع مراجعه به پزشک ندارند و تحت درمان قرار نمی‌گیرند، ممکن است دچار چسبندگی و به دنبال آن ناباروری شوند.
علل چسبندگی لگن
سابقه جراحی
یکی از دیگر از عواملی که می‌تواند سبب چسبندگی لوله‌ها شود، جراحی‌ها هستند.از شایع‌ترین جراحی‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
جراحی آپاندیست
عمل جراحی آپاندیسیت به خصوص در کسانی که آپاندیسیت پاره می‌شود و تورم و عفونت شدید در لگن ایجاد می‌شود، ممکن است باعث ایجاد چسبندگی شود. این چسبندگی ممکن است دو طرفه باشد یا یکطرفه، یعنی در همان سمتی که آپاندیسیت قرار گرفته است.
جراحی کیست تخمدان
یکی دیگر از جراحی‌هایی که ممکن است باعث چسبندگی شود جراحی کیست تخمدان، فیبروم رحم و جراحی‌هایی است که داخل لگن انجام می‌شود. در این موارد باید با انتخاب صحیح بیمار و اجرای تکنیک‌های مناسب جراحی و تجویز آنتی‌بیوتیک به میزان کافی از بروز عفونت و چسبندگی جلوگیری کرد
اندومتریوز
از علل دیگر بروز چسبندگی که امروزه یکی از بیماری‌های شایع در سراسر دنیا میان زنان است و در ایران هم میزان شیوع آن افزایش یافته، بیماری آندومتریوز است با بالا رفتن سن ازدواج و عدم تمایل به بارداری احتمال این بیماری افزایش می‌یابد. ابتلا به چنین بیماری‌ای می‌تواند از عوامل مهم چسبندگی و نازایی باشد. در آندومتریوز، بافت مشابه پوشش داخلی رحم در نقاطی غیرمعمول در قسمت پایینی شکم ظاهر می‌شود. این بافت ممکن است روی سطح تخمدان، پشت رحم و در حفره لگنی، روی دیواره روده و ندرتا در نقاطی دورتر به وجود آید.
منابع:
niniban.com
maryamhospital.ir
