بی اختیاری ادراری انواع مختلفی دارد و هر کدام علائمی دارند که باید به آن توجه داشته باشید. در ادامه مقاله در رابطه با انواع بی اختیاری ادراری و علائم بی اختیاری ادراری توضیح داده ایم.
چند نوع بی اختیاری ادراری داریم؟
بی اختیاری استرس: هنگام سرفه، عطسه، خنده، ورزش یا بلند کردن وسایل سنگین به مثانه فشار می‌آید و ادرار تخلیه می‌شود.
بی اختیاری مبرم: نیاز ناگهانی و مبرم به تخلیه‌ی ادرار که با دفع ناخودآگاه همراه است. در اغلب موارد، شامل سرتاسر شب، نیاز به دفع ادرار دارید. ممکن است بی اختیاری مبرم در اثر بیماری خفیف مانند عفونت یا بیماری شدید مانند اختلال عصبی یا دیابت رخ دهد.
بی اختیاری سرریز: مدام یا مکررا با دفع ادرار روبه رو هستید زیرا مثانه به طور کامل تخلیه نمی‌شود.
بی اختیاری طبیعی: نقص فیزیکی یا روانی مانع از رسیدن به موقع شما به توالت می‌شود. مثلا، اگر دچار آرتریت شدید باشید، نمی‌توانید شلوار خود را به سرعت باز کنید. بی اختیاری چندگانه: بیش از یک نوع بی اختیاری ادراری را تجربه می‌کنید.
از لحاظ زمان نیز دو نو ع بی اختیاری داریم، دائمی و موقتی که در ادامه توضیح داده ایم.
بی اختیاری ادراری موقتی
بعضی از نوشیدنی‌ها، غذاها و داروها به عنوان ملین عمل می‌کنند و باعث تحریک مثانه می‌شوند به طوری که حجم ادرار افزایش می‌یابد. از جمله: الکل کافئین نوشیدنی‌های گازدار و آب گازدار شیرین کننده‌های مصنوعی شکلات فلفل چیلی غذاهای تند، شیرین یا اسیدی به خصوص مرکبات داروهای قلب و فشار خون، آرام بخش و داروهای شل کننده‌ی عضلات دوز بالای ویتامین ث
بی اختیاری ادراری دائمی
ممکن است بی اختیاری ادراری تبدیل به وضعیت دائمی شود که علت آن نوعی مشکل فیزیکی زمینه‌ای یا بروز برخی تغییرات است. مانند:
حاملگی: تغییرات هورمونی و افزایش وزن جنین منجر به بی اختیاری استرس می‌شود. زایمان: زایمان طبیعی عضلات مورد نیاز برای کنترل مثانه را ضعیف می‌کند و به اعصاب و بافت محافظتی مثانه آسیب می‌زند. درنتیجه کف لگن دچار افتادگی می‌شود. با افتادگی لگن، مثانه، رحم، رکتوم یا روده‌ی کوچک از جایگاه اصلی خود به سمت پایین فشار داده می‌شوند و به واژن فشار می‌آورند.
بیشتر بخوانید : روش پیشگیری بی اختیاری ادرار
این پیشروی با بی اختیاری در ارتباط است. بروز تغییرات با:
بالا رفتن سن: پیر شدن عضلات مثانه باعث می‌شود ظرفیت مثانه برای ذخیره کردن ادرار کاهش یابد. به علاوه، انقباضات ناخودآگاه مثانه با بالا رفتن سن بیشتر می‌شود.
یائسگی: زنان بعد از یائسگی استروژن کم‌تری تولید می‌کنند. این هورمون به حفظ سلامت دیواره‌ی مثانه و مجرای ادرار کمک می‌کند. زوال این بافت‌ها باعث تحریک بی اختیاری می‌شود.
هیسترکتومی: مثانه و رحم در زنان توسط بسیاری از عضلات و رباط‌های مشترک حمایت می‌شود. هرگونه جراحی روی سیستم تناسلی زنان، شامل برداشتن رحم، به عضلات کف لگن آسیب می‌زند که می‌تواند منجر به بی اختیاری شود.
