چسبندگی رحم در واقع به وجود آمدن باندهایی غیر طبیعی از بافت اسکار است که ارگان‌ها یا بخش‌هایی از ارگان‌ها را که به طور طبیعی نباید به هم متصل باشند، به هم میچسباند. این باندها در اثر عفونت یا برخی بیماری‌ها یا جراحی‌ها به وجود می‌‌آیند و می تواند در ناباروری زنان موثر باشد. با این مطلب از سری مقالات سایت دگتر گیتی قیاسی همراه باشید تا راه های درمان چسبندگی لگن را بدانید.
این را هم بخوانید : درمان قطعی چسبندگی لگن
چسبندگی رحم با جلوگیری از رسیدن تخمک و اسپرم ه هم یا ایجاد تداخل در روند تخمک گذاری یا نامناسب کردن بافت رحم برای لانه گزینی جنین، میتواند زمینه ساز ناباروری در زنان باشد. همچنین چسبندگی رحم یکی از علل مسدود شدن لوله‌های فالوپ است. اندومتریوز و بیماری‌های التهابی لگن نیز می‌‌توانند در بروز چسبندگی و اختلال در باروری نقش داشته باشند.
زمانی که خانمی دچار چسبندگی رحم میشود احتمال ابتلا به سندروم آشرمن یا سینچیائی هم بالا می‌رود که خود زمینه ساز نازایی یا سقط مکرر است.
چسبندگی رحم با علایمی نظیر درد در دوران قاعدگی و رابطه جنسی همراه است و میتواند سبب خونریزی‌های غیر عادی در دوران قاعدگی، کاهش خونریزی و حتی قطع دوره‌‌ها شود. با این وجود گاه چسبندگی رحم با هیچ علامتی همراه نیست.
دلایل چسبندگی رحم
چسبندگی رحمی زمانی رخ می‌دهد که روند بهبودی در بدن دچار اختلال شود. در حالت عادی سطح داخلی رحم، حفره شکمی و لوله‌های فالوپ لزج و لغزنده‌اند. این موضوع سبب حرکت ساده ارگان‌ها در کنار هم میشود.درمان چسبندگی لگن
در زمان آسیب دیدگی به دنبال عفونت، جراحی یا رسوب آندومتر، این سطح لزج از بین رفته و چسبنده میشود. در نتیجه ارگان‌ها در کنار هم قرار می‌گیرند. بافت اسکار در این وضعیت میتواند پیوندهایی را بین ارگان‌های مختلف ایجاد کند و سبب چسبندگی آنها به هم شود.
گاه چسبندگی ایجاد شده بسیار محکم است و چون اندام‌های غیر طبیعی به هم متصل شده‌اند این موضوع سبب بروز درد شدید هنگام مقاربت یا قاعدگی میشود. زمانی که چسبندگی داخل رحم ایجاد شود به آن سندروم آشرمن می‌گویند. حتی اگر در چنین شرایطی لانه گزینی اتفاق بیافتد احتمال سقط بالاست.درمان چسبندگی لگن
چسبندگیها گاه اندک است و گاه تمام دیواره رحم را به هم میچسباند. چسبندگی داخل رحمی از ایجاد آندومتر سالم پیشگیری می‌کند و در نتیجه امکان لانه گزینی جنین وجود ندارد.
بیماری های لگنی و چسبندگی رحم
بیماری‌های التهابی لگن یا برخی عفونت‌های دستگاه تناسلی نیز میتواند سبب التهاب لوله‌های فالوپ شود. سطح ملتهب، اسکار ایجاد می‌کند و سبب بروز چسبندگی درون لوله‌ای میشود. این چسبندگی اجازه رسیدن اسپرم را به تخمک نمی‌دهد و این موضوع زمینه ساز نازایی است.
در مورد چسبندگی ناشی از آندومتریوز هم باید گفت که معمولا در حفره لگنی رخ می‌دهد. این چسبندگیها میتواند نزدیک به لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌‌ها باشد و در تخمک گذاری اختلال ایجاد کند. در برخی موارد چسبندگی آندومتر مانع از حرکت طبیعی لوله‌های فالوپ میشود.
تخمدان‌‌ها به لوله‌های فالوپ متصل نیستند. در هنگام تخمک گذاری هنگامی که یک تخمک رها میشود باید راه خود را در لوله فالوپ بیابد. در صورتی که چسبندگی در حرکت طبیعی لوله فالوپ اختلال ایجاد کند، تخمک وارد لوله فالوپ نشده و در نتیجه باروری خانم کاهش می‌‌یابد.
روش‌های تشخیص برای درمان چسبندگی لگن
سه روش برای تشخیص چسبندگی رحم وجود دارد:
- هیستروسالپنگوگرام
- هیستروسکوپی
- لاپاروسکوپی
HSG نوعی خاصی از پرتونگاری است که میتواند نمایی کلی از شکل رحم و لوله‌های فالوپ را نشان دهد. مسدود بودن لوله‌های فالوپ نیز ممکن است با HSG قابل تشخیص باشد.
در روش هیستروسکوپی، یک لوله نازک و نوری به نام هیستروسکوپ از طریق دهانه رحم وارد رحم میشود. به این ترتیب پزشک میتواند داخل حفره رحم و دهانه‌های لوله‌های فالوپ را ببیند.درمان چسبندگی لگن
برای تشخیص مشکلات حفره رحم، از جمله سندرم آشرمن و برای رفع و التیام چسبندگی داخل رحمی میتوان از هیستروسکوپی استفاده کرد.
در روش لاپاروسکوپی، برشی کوچک روی شکم ایجاد میشود. سپس، لوله‌ای کوچک با دوربین روشن وارد بدن میشود تا پزشک بتواند داخل شکم را ببیند. این روش تنها راه تشخیص آندومتریوز است.درمان چسبندگی لگن
به طور خلاصه به کمک روش HSG و هیستروسکوپی میتوان چسبندگی رحم و تا حدودی آندومتریوز خفیف تا شدید را تشخیص داد. در حدود 50٪ از بیماران نابارور بعد از انجام لاپاروسکوپی، ابتلایشان به چسبندگی لگن یا آندومتریوز تشخیص داده میشود. اما در 10 درصد موارد که فرد مبتلا به ناباروری است و دلیل مشخصی برای آن وجود ندارد در واقع دلیل ناباروری، چسبندگی لگن یا اندومتریوزی است که تشخیص داده نشده است.درمان چسبندگی لگن
از جراحی لاپاراسکوپی نه تنها برای تشخیص اندومتریوز یا چسبندگی لگن بلکه برای درمان و رفع چسبندگی هم میتوان استفاده کرد. به این ترتیب، لازم نیست بیمار دو بار تحت عمل جراحی قرار بگیرید.
