جراحی سزارین ،یعنی به دنیا آوردن بچه با ایجاد برشهایی در دیواره شکم و عضله رحم. اگرچه قرنها پیش در کتب پزشکی از جراحی سزارین به عنوان روشی برای نجات جان بچه در شکم مادری که جانش را از دست داده یاد شده است، اما عملا تنها پس از ظهور بیهوشی و جراحی اسپتیک (جراحی در شرایط عاری از میکروب) در قرن نوزدهم بود که از این روش برای نجات جان مادر و جنین در زایمان سخت استفاده شد. تولد بچه به روش سزارین، در گذشته به عنوان آخرین تیر ترکش در نظر گرفته میشد، اما امروزه دیگر این گونه نیست. عمل سزارین در حال حاضر بیش از ۲۰ درصد زایمانها، در ایالات متحده را به خود اختصاص داده است. اگر چه بسیاری انتقاد میکنند که توجه بیش از حدی به سمت استفاده از عمل سزارین معطوف شده است. اما تردیدی وجود ندارد که بسیاری از زنان و کودکان امروزی زندگی خود را مدیون این جایگزین زایمان طبیعی هستند.
جراحی سزارین : 10 دقیقه انتظار در اتاق عمل
ده دقیقه پیش از زمان برنامه‌ریزی شده برای عمل، با صندلی چرخ‌دار به اتاق انتظار جراحی بُرده می‌شوید. بنابراین وقتی می پرسید که عمل سزارین چقدر طول می کشد، باید بدانید که احتمالا 10 دقیقه در اتاق عمل منتظر خواهید ماند.
10 دقیقه برای بیهوشی یا بی حسی
سپس شما را به اتاق جراحی می‌برند. پرستاری کمر شما را با پنبه ی آغشته به ماده ضدعفونی‌کننده پاک می‌کند و سپس متخصص بیهوشی بی‌حس‌کننده ستون فقراتی را به شما تزریق می‌کند (درصورتِ اپیدورال). برای این کار باید کاملا بی‌حرکت باشید. این کار همیشه آسان نیست، بنابراین هنگام فرو بردن سوزن، می‌توانید به نرس یا یکی از همکاران او تکیه کنید. برای تاثیر داروی بیهوشی به حدود ده تا پانزده دقیقه زمان نیاز دارید.
معمولاً پس از تاثیر داروی بی‌حسی ستون فقرات، لوله‌ای به نام کتتر به مثانه وصل می‌شود. از آنجاییکه داروی بی‌حسی ناحیه زیرین شکم شما را نیز بی‌حس می‌کند، در نتیجه هنگام داخل کردن کتتر به درون مثانه، احساس ناراحتی نخواهید کرد. البته حرکت و فشار را احساس خواهید کرد و احتمالا سوزش‌هایی مثل وارد شدن سر سوزن را حس می‌کنید که کاملا عادی است.
جراحی سزارین : چند دقیقه برای انجام مراحل ضدعفونی
روی شکم‌تان با محلول ضدعفونی‌کننده شسته خواهد شد و سپس با پرده‌ای ضدعفونی، آن را می‌پوشانند. برخی از متخصصین زنان و زایمان پرده‌ای ضدعفونی را بین شما و شکم‌تان قرار می‌دهند؛ بعضی برای پاک نگه داشتن محل عمل، بدن شما را با پوششی ضدعفونی می‌پوشانند. به احتمال زیاد شما بریدگی را نمی‌بینید، زیرا پرده ی حائل جلوی مشاهده‌ی آن را می‌گیرد، اما ممکن است همان‌طوری که جراح برای ایجاد بریدگی فشار می‌آورد، فشار را حس کنید. تقریبا مثل این است که زیپ شما باز شده باشد، اما احساس دردی وجود نخواهد داشت.
10 دقیقه انجام کلیه مراحل برش و خارج کردن نوزاد
در اجرای سزارین چندین لایه از پوست توسط متخصص بریده می شود. معمولاً محل برش پوست در قسمت پایین شکم شما خواهد بود و آنرا بریدگی بیکینی bikini می‌نامند. استفاده از این روش به انتخاب شما بستگی دارد، زیرا بهتر ترمیم می‌شود و هنگام بهبود کمتر آزار می‌رساند. بریدگی سنتی عمودی تنها در وضعیت‌های اورژانسی سزارین اجرا می‌گردد و بسیار نادر است.
معمولاً بریدن لایه‌های پوست، چربی و عبور از میان ماهیچه‌ها و رسیدن به رحم، حدود پنج دقیقه به طول می‌انجامد. بر خلاف اعتقاد مردم، در حقیقت ماهیچه‌های شما بریده نمی‌شود، در واقع ماهیچه های راست و چپ را از یکدیگر فاصله داده تا مجرایی در میان آنها ایجاد شود. و تنها در شرایط بسیار نادر، بریده می‌شوند. هنگامیکه ماهیچه‌ها به طرفین کشیده می‌شوند، فشار یا کشیدگی شدیدی را احساس می‌کنید.
همه رگ‌های خونی که در مسیر برش هستند سوزانده می‌شوند تا خونریزی متوقف شود این کار بوی نامطبوعی ایجاد می‌کند و ممکن است کمی دود به همراه داشته باشد، بنابراین برای مشاهده چنین مواردی آماده باشید. زمانی‌که رحم شما بریده شود، کیسه آب شما پاره خواهد شد، در این زمان نیز دردی را احساس نخواهید کرد، اما ممکن است صدای قُل‌ُقل یا شُرشُر آب را بشنوید، زیرا این مایع به خارج مکیده می‌شود.
سپس در حالی‌که یکی از نرس‌ها رحم شما را به سمت پایین فشار می‌دهد، پزشک جراح بوسیله فورسپس (نوعی گیره) فرزند شما را بیرون می‌آورد. در این زمان ممکن است کشیدن یا فشار را احساس کنید، چرا که یکی از نرس‌ها روی رحم شما فشار وارد می‌کند. برای مشاهده خروج فرزندتان از رحم، می‌توانید از یکی از نرس‌ها درخواست کنید تا سرتان را کمی به سمت بالا بیاورد.
سریعا پس از به دنیا آمدن فرزندتان، برای خارج کردن مایع آمنیوتیک از مجاری تنفسی او، دهان و بینی‌اش با مکنده‌ای پاک می‌شود و بندناف او گیره زده و بریده می‌شود. بر اساس وضعیت سلامت نوزاد و روش عملکرد پزشک اطفال، فرزندتان روی سینه شما قرار می‌گیرد یا به مکانی در کنار اتاق جراحی برده می‌شود. پزشک آزمایشات آپگار (آزمایشات مخصوص نوزادان) را بر روی نوزاد اجرا می‌کند و وضعیت تنفس او را بررسی می‌کند.
هنگامیکه فرزندتان از سوی متخصص اطفال بررسی می‌شود، از طریق تزریق وریدی برای کمک به شروع انقباض رحمی، به شما هورمون اکسی‌توسین داده می‌شود، تا این‌که پزشکتان بتواند جفت شما را خارج کند. ممکن است این مسئله کمی شما را آزار دهد و باعث گرمای بدنی و تعریق شود، اما این تاثیر جانبی معمولاً سریع ناپدید می‌شود.
جراحی سزارین : 10 تا 20 دقیقه برای ترمیم بریدگی ها و پانسمان
پیش از این‌که پزشکتان بریدگی را لایه به لایه بدوزد و زخم را پانسمان کند، اندام تولید مثل شما را مورد بررسی قرار می‌دهد. این کار معمولا 10 تا 20 دقیقه طول میکشد. بسیاری از بانوان در حالی‌که پزشک در حال بخیه زدن بریدگیها است، قادر به در آغوش کشیدن فرزندشان هستند و آن‌چنان غرق در شادی هستند که به ندرت متوجه بخیه‌زدن می‌شوند. طی این روند نیز دردی را احساس نخواهید کرد.
زمانی‌که بریدگیها دوخته شد، شما را به اتاق بهبود برای انجام بررسی‌های بیشتر می‌برند. در این زمان است که تاثیر داروی بی‌حسی کم کم از بین می‌روند، اما برای احساس دوباره پاهای خود، چهار تا شش ساعت زمان لازم است و کتتر متصل به شما یک روز بعد از عمل جدا می‌شود.
کمتر از یک ساعت بعد در اتاق ریکاوری خواهید بود
اگر فرزندتان به مراقبت‌های پزشکی نیازی نداشته باشد، اکثر بیمارستان‌ها هنگام حضور در اتاق ریکاوری اجازه در آغوش کشیدن فرزندتان را می‌دهند، در نتیجه اگر در اتاق جراحی این کار را نکرده‌اید، این بهترین زمان برای در آغوش کشیدن نوزاد و آشنایی با فرزندتان است. برای اولین تغذیه، فقط کافیست نوک پستان خود را برای مکیدن به او نشان دهید.
