بزرگی لابیا مینور

دختران و زنان گاهی اوقات به دلیل نگرانی در مورد ظاهر دستگاه تناسلی خارجی خود به دنبال مراقبت های پزشکی و جراحی هستند. یکی از زمینه‌های نگرانی، اندازه لابیا مینور است، اگرچه یک تغییر اندازه مطابق با آناتومی طبیعی است. بزرگی لابیا مینور بالینی هنوز یک تشخیص ضعیف است.

ویژگی های بالینی :

بزرگی لب مینور یک وضعیت تا حد زیادی ذهنی است. این موضوع معمولاً به دلیل ناراحتی فرج، علائم عملکردی (تداخل با فعالیت ها) یا نگرانی در مورد ظاهر فرج مورد توجه پزشکی قرار می گیرد.

علائم :

بزرگی یک یا هر دو لابیا مینور می تواند منجر به تحریک، عفونت مزمن، بهداشت ضعیف یا درد شود. علاوه بر این، بیمار ممکن است شکایت کند که لابیاها در فعالیت هایی از جمله راه رفتن یا نشستن، فعالیت جنسی و/یا ورزش (مانند دویدن، دوچرخه سواری، اسب سواری یا شنا) تداخل دارند.
 

معاینه فیزیکی :

اندام تناسلی خارجی بررسی می شود. توزیع مو، پوست، لابیای ماژور و مینور، کلیتوریس، مجرای ادراری، اندرونی، بدن پرینه و مقعد ارزیابی می شوند. به ویژه، لابیا مینور باید به طور کامل به صورت جانبی کشیده شود، از نظر عدم تقارن بررسی شود، و از خط وسط تا لبه آزاد جانبی اندازه گیری شود.

پهنای لب :

بزرگی لابیا مینور به طور کلی به عنوان بافت لبی برآمده توصیف می شود که فراتر از لابیا بزرگ بیرون می زند.

مدیریت :

بیماران باید بدانند که اصلاح جراحی ممکن است منجر به اسکار شود و به طور بالقوه منجر به درد مزمن فرج و دیسپارونی شود . علاوه بر این، جراحی انتخابی در نظر گرفته می شود و نتایج زیبایی متفاوت است.

لابیاپلاستی :

هدف از لابیاپلاستی برداشتن بافت هیپرتروفیک و ایجاد لابیاهای کاهش یافته متقارن است. اصلاح جراحی بزرگی لابیا مینور برای بیمارانی اختصاص دارد که علیرغم مشاوره و آموزش مراقبت از فرج، علائم پایدار دارند و غربالگری شده و مشخص شده است که اختلال بدشکلی بدن ندارند.
این روش ممکن است در سنین نوجوانی انجام شود، اما تجربه ما این است که حداقل سن باید 15 تا 16 سال باشد تا در صورت ادامه رشد لابیاها نیازی به عمل دوم نباشد. سطح بلوغ عاطفی نوجوان نیز باید هنگام تعیین سن مناسب برای یک عمل جراحی ارزیابی شود. تصمیم گیری در مورد درمان جراحی دختران پیش از بلوغ یا نوجوان مستلزم مشارکت والدین یا قیم است.

تکنیک های اصلی عبارتند از:

●روش برش منحنی یا خط مستقیم با استفاده از برش قدامی-خلفی بافت لبی برآمده و برش دادن لبه برش خورده . این ساده ترین تکنیک و روش معمول انتخاب ما است. ما معمولاً از بخیه قطع شده 4-0 ویکریل استفاده می کنیم.
چندین تکنیک دیگر شرح داده شده است که سعی در حفظ کانتور طبیعی لابیا مینور و کاهش میزان بافت اسکار در معرض دید دارند. این تکنیک‌های جایگزین شامل برداشتن گوه‌ای با رآناستوموز بعدی است. با حفظ تقارن، یک بخش V شکل به دقت برداشته می شود. لبه های خام با استفاده از یک بخیه قابل جذب ظریف زیر پوستی قطع شده یا در حال اجرا مجدداً تقریب می شوند. اگر از این تکنیک استفاده کنیم، معمولاً از بخیه قطع شده 3-0 ویکریل استفاده می کنیم. در یک سری موارد، لابیوپلاستی با استفاده از لیزر انجام می‌شود .
معایب روش برش V شکل، تورم طولانی‌مدت گسترده، به احتمال زیاد ناشی از تأثیر نامطلوب بر درناژ لنفاوی وجود دارد.
عوارض – عوارض بالقوه لابیوپلاستی شامل عفونت، خونریزی و باز شدن زخم است .
مراقبت های بعد از عمل: بیمار باید ناحیه مورد نظر را تمیز و خشک نگه دارد، از فعالیت های شدید اجتناب کند، لباس های گشاد بپوشد و ناحیه فرج را از اصطکاک به مدت 7 تا 14 روز محافظت کند.